ساخت ذهن دلسوز چرا و چگونه؟
بسيارى از مراجعان در درك و فهميدن موضوع چگونگى اعتبار دادن به خود،دوست داشتن و مراقبت دلسوزانه از خود و هيجان هايشان مشكل دارند ونمى توانند اين را خوب متوجه شوند كه حس حمايت هيجانى واهميت دادن به خود يعنى چى؟ و چگونه ميشود اين كار را انجام داد. ساخت ذهن دلسوز ، به ما می آموزد چگونه با خودمان مهربان تر باشيم
اين افراد اغلب به خاطر ترس از تبديل شدن به افراد خود شيفته و از خود مچكر از يادگيرى و فهم آن اجتناب مى كنند.در صورتى كه هر فرد براى خود مى تواند وبايد خود تسكين بخشى وحمايت گرى را بياموزد وانجام دهد و اين احساس بى ميلى ورغبت را در خود كاهش دهد.
ما اغلب در مشكلات زمانى كه فرد ديگر به احساساتمان اعتبار مى بخشد ودلسوزى مى كند حس خوبى پيدا مى كنيم واين محبت عاشقانه آن ها را به مهم بودن خودمان براى او نسبت مى دهيم.حالا چطور مى توان دوست دلسوز وبا محبتى براى خودمان باشيم؟
چه مى شود كه اگر بتوانيم در هنگام ناراحتى خودمان را تحويل بگيريم وبه حال خودمان اهميت دهيم؟
وهمان حمايت هيجانى و صميمانه را كه از ديگران مى خواهيم براى خود ايجاد كنيم؟
احساس حمایت و دلسوزی به دیگران
همه ى ما شايد كسى را در زندگى خود داشته ايم كه احساس حمايت و دلسوزى را از او گرفته باشيم مثل مادر،پدر،دوست و معلم و مادر بزرگ و….
برای رسیدن به ساخت ذهن دلسوز میتوانیم با الگو سازى درونى و تجسم لحن وبرخورد كلام او كه اگر در اين شرايط كنارمان بودچه مى گفت مى تواند كمك كننده باشد چون هميشه اين افراد ممكن است در دسترس نباشند كه اين احساس را به ما بدهند.
در اين صورت چه كنيم؟
مشكلاتى كه در اين راه وجود دارداز اين قبيل است كه ما را در انجام بى ميل مى كند.افراد ممكن است فكر كنند چون از خودشان خشم ويا تنفر دارند لياقت ندارند كه نسبت به خود مهربان باشند ويا آن را ترحم تلقى مى كنند ويا با اين دليل كه ((من دارم براى حل مشكل خود به خودم كمك مى كنم)) از اين كار امتناع مى كنند.
مشكل ديگر حس دو سو گرايي نسبت به اشخاص دلسوز است يعنى اينكه ممكن است توسط همان شخص دلسوز گاهى تنبيه هم شده باشيم
راه حل بعدى برون سازى اين دلسوزى نسبت به ديگران است كه اگر يكى از دوستانتان خود انتقادى زياد دارد شما در اين شرايط چگونه از او حمايت مى كنيد؟
پس بنابراين غريبه ها هم شايسته دلسوزى شما هستند،دلسوزى كردن آرام بخش است.
اگر افراد مى توانند نسبت به ديگران مهربان باشند هيچ ضررى ندارد كه نسبت به خودشان نيز مهربان باشند و مى توان نسبت به خود هم خشم و تنفر و احساسات متفاوتى تجربه كنند چرا با اين وجود به خودمان محبت نكنيم؟؟